ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΑΙΔΕΙΑ...
... και άλλα που αγνοούμε για τους μετανάστες «συναδέλφους» μας
Διανύουμε μια περίοδο όπου ολόκληρη η εκπαιδευτική κοινότητα έχει εναντιωθεί στις αλλαγές που προωθεί το υπουργείο παιδείας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι οποίες θέτουν υπό αμφισβήτηση το δωρεάν και δημόσιο χαρακτήρα της. Αυτό το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν τον γνωρίσαμε ποτέ οι μετανάστες φοιτητές. Τη στιγμή που η εκπαιδευτική κοινότητα αγωνίζεται να διαφυλάξει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, εμείς ακόμα προσπαθούμε να την κατακτήσουμε, γιατί δεν υπήρξε ποτέ δεδομένη.
Τα παρακάτω είναι ενδεικτικά της κατάστασης που βιώνουν οι μετανάστες φοιτητές τα τελευταία 15 χρόνια:
♦ Οι υπήκοοι τρίτων χωρών φοιτητές υποχρεούνται κατ’ αρχάς να αποδεικνύουν ότι διαθέτουν πόρους ύψους 6.000 ευρώ το χρόνο, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη χορήγηση και την ανανέωση της άδειας παραμονής τους. Αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο που ο υπήκοος τρίτης χώρας φοιτητής καταθέτει αίτηση για να ανανεώσει την άδεια παραμονής του πρέπει να αποδεικνύει την ύπαρξη αυτού του ποσού των 6.000 ευρώ και, αν δεν το διαθέτει κάποια στιγμή όταν προσέλθει για ανανέωση, απελαύνεται. Αυτή η ρύθμιση ισχύει όχι μόνο για τους φοιτητές που έρχονται από την πατρίδα τους για σπουδές, στους οποίους τυπικά αναφέρεται, αλλά ισχύει και για την πλειοψηφία των μεταναστών φοιτητών που ολοκλήρωσαν στην Ελλάδα την υποχρεωτική εκπαίδευση και ζουν εδώ με τις οικογένειες τους. Ο νόμος βέβαια δίνει το δικαίωμα στο μετανάστη φοιτητή να εργάζεται ημι-απασχολούμενος. Στην ιδανική όμως περίπτωση που ο εργοδότης δεχθεί να τον απασχολήσει νόμιμα, αποκλείεται να λαμβάνει 500 ευρώ ως μισθό για 4ωρο. Αυτή η ρύθμιση κρατά σε ομηρία το μετανάστη φοιτητή, ο οποίος απειλείται διαρκώς με απέλαση.
♦ Σύμφωνα με το νόμο ο αλλοδαπός φοιτητής υποχρεούται όταν ολοκληρώσει τις σπουδές του να φύγει από την Ελλάδα, χωρίς να έχει δικαίωμα να εργαστεί στη συνέχεια εδώ. Το ίδιο και ο μετανάστης φοιτητής που ήταν «παράνομος» ως μαθητής. Στην περίπτωση αυτή το πτυχίο ελληνικής σχολής δεν κατοχυρώνει κανένα απολύτως επαγγελματικό δικαίωμα στην ελληνική αγορά εργασίας. Αλλά και στην ιδανική περίπτωση που ένας «νόμιμος» μαθητής μπαίνει σε κάποια σχολή, του στερείται η δυνατότητα να εργαστεί βάσει του πτυχίου του σε πολλούς τομείς, π. χ. δημόσιος τομέας ή άσκηση δικηγορίας.
♦ Εξάλλου η άδεια παραμονής λόγω σπουδών έχει αυστηρά 6 χρόνια διάρκεια. Αυτό σημαίνει ότι μετά την 6ετία (στις σχολές 4ετούς φοίτησης) δεν γίνεται να ανανεωθεί περαιτέρω η άδεια παραμονής. Η ιδανική περίπτωση είναι ο μετανάστης φοιτητής (που υπήρξε «νόμιμος» ως μαθητής) να μεταπηδήσει στο καθεστώς εξαρτημένης εργασίας, κυνηγώντας πλέον 200 ένσημα το χρόνο για να παραμείνει νόμιμος και εγκαταλείποντας ουσιαστικά τις σπουδές του.
♦ Ένας ακόμα οικονομικός φραγμός που βάζει ο νόμος στους μετανάστες φοιτητές είναι η καταβολή 150 ευρώ κάθε χρόνο παράβολο, ποσό πανευρωπαϊκά πρωτοφανές. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που «απασχολούμε» για να νομιμοποιηθούμε πληρώνονται από τους φόρους που πληρώνουν οι γονείς μας που ζουν και εργάζονται εδώ τόσα χρόνια.
♦ Προϋπόθεση για την ανανέωση της άδειας παραμονής λόγω σπουδών είναι και η αναλυτική βαθμολογία από τη σχολή που φοιτούμε ώστε να διαπιστωθεί η «πρόοδος των σπουδών». Πέρα από τον αυθαίρετο χαρακτηρισμό της «συνολικής προόδου» ως κριτήριο για τη νομιμοποίηση μας, εισάγεται μια βαθύτατη διάκριση: ο μετανάστης φοιτητής που δεν έχει τις αρμόζουσες (;) επιδόσεις στις σπουδές του, όχι μόνο πετάγεται έξω από τη σχολή του, αλλά και από την Ελλάδα. Τέτοιο ζήτημα δεν τίθεται καν για τον Έλληνα φοιτητή - και καλώς βέβαια, απλά είναι καθαρά ρατσιστικό να τίθεται για το μετανάστη φοιτητή που εξ ορισμού πρέπει να αντιμετωπίσει κατά κανόνα περισσότερες δυσκολίες για να ανταποκριθεί στις σπουδές του (οικονομική κατάσταση της οικογένειας του κλπ.).
Και όλα τα παραπάνω ισχύουν για μια προνομιούχα κατηγορία μεταναστών: τους φοιτητές. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για τους μετανάστες εργαζόμενους, τους γονείς μας δηλαδή και εμάς αύριο μεθαύριο. Κι όλα αυτά είναι τόσο αλληλένδετα μεταξύ τους, ως μια ρατσιστική συνολική μεταναστευτική πολιτική και τόσο άρρηκτα δεμένα με την συνολική πολιτική ενίσχυσης των διακρίσεων και των οικονομικών ανισοτήτων, που δεν μπορεί παρά να πολεμιούνται συλλογικά από Έλληνες και μετανάστες.
Η αδράνεια των ίδιων των μεταναστών φοιτητών έχει κάνει να διαιωνίζονται ρατσιστικές νομοθεσίες και πρακτικές στον τομέα της παιδείας. Κανείς από μας δεν βλέπει ή δεν θέλει να δει την συσχέτιση αυτής της πραγματικότητας με το γενικότερο πλαίσιο της πολιτικής της μετανάστευσης στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Οι μετανάστες φοιτητές ήταν απόντες από τους αγώνες των μεταναστών, βλέποντας στον εαυτό της μια ελίτ, και «ξένοι» μεταξύ τους σε μια χώρα όπου βιώνουν σε μέγιστο βαθμό το ρατσισμό και την προκατάληψη.
Αυτό όμως δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την έλλειψη ενδιαφέροντος και έμπρακτης αλληλεγγύης της ελληνικής φοιτητικής κοινότητας και όλων των παρατάξεων. Ο ρατσισμός και οι διακρίσεις, καθώς και η καταπολέμηση τους, είναι καταρχάς ευθύνη της ελληνικής κοινωνίας, καθώς στους κόλπους της ευδοκιμούν και τα μέλη της είναι οι θύτες και οι εκμεταλλευτές. Το ότι για τους μετανάστες δεν είναι κατοχυρωμένη η δημόσια και δωρεάν παιδεία αφορά σε πολύ μεγάλο βαθμό την ντόπια φοιτητική κοινότητα η οποία ουδέποτε ασχολήθηκε ή έκανε τα στραβά μάτια σε αυτή τη κατάσταση και αντέδρασε μόνο όταν θίχτηκαν τα δικαιώματα των γηγενών.
Βρισκόμενοι όμως σήμερα σε αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε παρά να συμμετέχουμε ενεργά σε έναν αγώνα που μας αφορά όλους. Θεωρούμε ότι ο αγώνας για τη δημόσια δωρεάν παιδεία είναι απαραίτητος και αφορά όλη τη κοινωνία
Διεκδικούμε:
- Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους, ντόπιους και μη
- Κατάργηση των οικονομικών φραγμών για την απόκτηση της άδειας παραμονής και για τη περάτωση των σπουδών
- Χορήγηση άδειας παραμονής μετά το τέλος των σπουδών χωρίς προϋποθέσεις
- Δικαίωμα στην εργασία επί ίσης όροις με τους Έλληνες υπηκόους
Μετανάστες/ριες Φοιτητές/ριες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου